شعر منتخب : باب دیلان رستگاری و آخر زمان نزدیک است

 ^{باب دیلان مردی که غنای آوایی را به ادبیات بخشید :}

^{رستگاری و آخر زمان نزدیک است}

^{دیلان یک بچه فراری که با انجام کار و فعالیتهای سخت به هدفی از پیش تعیین شده برای خودش در دنیای آهنگسازی حرفه ایی مطرح می گردد . کسی که شاعر نبوده و کمتر معطوف به فکر این رشته بوده است .}

^{باب دیلان آهنگسازی دانا و باهوش به ناگهان گام به دنیای شعرها و ترانه ها می گذارد .کسی که با کمترین تجربه و سواد تحصیلاتی در زمینه ترانه همه را شگفت زده میکند . دیلان ترانه هایش برای دنیا نبود .او این دنیا را پایان پذیر میدانست و معتقد بود آخر این دنیا به کمک نیروی ماورا و خداوند آنچنان وارونه گردد که ظلم بر جای نمی ماند . او اعتقاد خاص و محکمی به آخر زمان و روز رستاخیز داشت . باب دیلان به شهرت و ثروت از عالم ترانه سرایی فکر نمیکرد بلکه برایش مهم بود تا درد ها و رنج هایی را بر اساس باورها و اعتقادات ماندنی به چشم دیده و تجربه نموده است را بازگو نماید . وی با صداقت همیشگی در شعرهایش و نوع هارمونی هایش غنای آوایی را به ادبیات بخشید .دیلان این جامعه بشری را با ارزش ها و نگاه ها مورد انتقاد و سرزنش قرار میداد و نتیجه را چنین بازگو میکرد که باید از این مفهوم وا پس گرا فرار کردو آن را قبول نکرد .این اصلی ترین حرف باب دیلان بود . او سنت ها و ارزشها و قانون های این نوع جوامع را که در آن ظلم و دنیا گرایی حرف اول را میزد محدود و دورغ میدانست. او یادآور میشد که روزی میرسد که ظالمان و ثروتمندان و قدرتمندان بی خرد جایگاه خود را در کمال ناباوری به فقرا و دل شکستگان و پاکان و آن هایی که جایی فراتر از این دنیا و فکری را فراتر از آنان قبول داشتند خواهند داد.}

^{باب دیلان معتقد بود اگر تو خود را محکوم این دنیای زودگذر کنی تا جایی که ندانسته برای فرار از این محکومیت دست به خودکشی بزنی در جایی دیگر و دورتر کسی دیگر متولد خواهد شد.پس این بودن ها مقطعی از زمان است که به هیچ لعنتی نمی ارزد و باید خوب بود تا به مقصد برسی . او بیشتر از زوج هنریش لئونارد کوهن که مردی برعکس خودش ازادبیات به موسیقی کشانده شده اما همراه و همفکرش به این درک رسیده بود.}

^{باب به خوبی می دانست برای شعری پر معنا و مفهوم در عین حال ترانه ایی مهم باید به بینش ونوع نگاه خودش در مقام شاعر و سراینده ترانه و همچنین به روح و بینش ترانه و شعری که می سراید باور و یقین کامل داشته باشد و به خودش تحت عنوان سراینده و شعر متعهد باشد .}

^{در ترانه زیر اگرچه در پایان آن از بهای تصویری هنرمندانه ترانه اش می کاهد ولی دید او را از دیدی معصومانه و پیامبرانه پنهان نمیدارد .}

^{تصویری با نگاهی از بالای سر تمامی جوها و فضاهای حاکم برجامعه وکنترل و درک والا از قلب درون جوامع بشری که پنهان از دیدگاهای دیگران هستند.}

^{در این شعر نفرت و بیزاری باب از شرارت ها و پستی و جنگ و ستیزه جویی ها به طور واضح مشهود است .باب دیلان به نکته مهمی هم زمان اشاره می کند و آن تیره بختی و رستگاری بشر می باشد . او دنیا و جوامع را بند و بشر را در اسارت میداند . به این خاطر که اعتقاد او همچنان به آخر زمان و رستگاری روز به روز بیشتر می شود و درباره این واقعیت درک و کمال بیشتری پیدا میکند.}

^{دلتنگ افسرده}

^{نوزادی تازه متولد شده را دیدم با گرگ هایی وحشی در کنارش}

^{بزرگ راهی را دیدم از الماس که کسی در آن قدم نمی گذاشت}

^{شاخه ایی سیاه دیدم که خون از آن میچکید}

^{اطاقی دیدم پر از مردانی با چکش های خونین}

^{نردبانی سفید را دیدم که در آب غرق بود آب از سرش گذشته بود}

^{ده هزار سخنور را دیدم که همگیشان بی زبان و کور نطق بودند}

^{تفنگ و شمشیری تیز دیدم که کودکان در دست داشتند}

^{و این سخت است میدانی سخت است سخت است}

^{و رگبار تند خواهد بارید}